در قطع‌نامه‌ی این تجمع اعتراضی که روز شنبه (24 سنبله) در پاریس برگزار شد، آمده است که از زمان تسلط طالبان بر افغانستان در 15 آگوست 2021، این کشور در یک رژیم "وحشت" فرو رفته و حقوق زنان افغانستان به‌طور کامل از بین رفته است.

این قطع‌نامه می‌افزاید: "در طول سه سال، طالبان حداقل 52 فرمان برای ایجاد رژیمی صادر کرده‌اند که زنان را در انزوا و سرکوب محدود می‌کند. اگرچه در ابتدا، بسیاری از کشورها برای حمایت از زنان و ارائه پناهندگی به آنها بسیج شدند؛ اما امروز سکوت و انفعال همان کشورها زنان را در اختیار کسانی قرار می‌دهد که شکنجه‌گر آن‌ها هستند."

شرکت‌کنندگان این تجمع با اشاره به قانون جدید امر به معروف و نهی از منکر طالبان که صدای زنان و حتی چهره آنان را "عورت" معرفی کرده است، آن را قانونی گفته‌اند که رژیم آپارتاید جنسیتی در افغانستان را روشن‌تر کرد. ماده 13 این قانون صراحتاً از پوشاندن تمام بدن، چهره و صدای زنان به‌عنوان الزامات شرعی یاد کرده و مجازات‌هایی همچون زندان و جریمه نقدی برای متخلفان در نظر گرفته است.

در ادامه این قطع‌نامه، جامعه جهانی به سکوت در برابر این سرکوب‌ها متهم شده‌اند و خواستار اقدام فوری برای حمایت از زنان افغانستان شده‌اند. از دولت فرانسه نیز درخواست شده تا به تخلیه و پذیرش زنان افغانستان که توسط طالبان مجبور به تبعید شده‌اند، تسریع بخشد و "تحریم‌های هدفمندی" علیه رهبران طالبان اعمال کند.

این قطع‌نامه در نهایت خواستار برگزاری کمپین‌های عمومی برای حمایت از زنان افغانستان و اعتراض به رژیم طالبان شده و به دولت‌ها یادآوری کرده که حقوق زنان باید پیش‌شرطی غیرقابل مذاکره برای هرگونه مشروعیت بین‌المللی طالبان باشد.