این نهاد در این گزارش تأکید کرده که طالبان با ایجاد ساختاری از "آپارتاید جنسیتی" به شدت حقوق و آزادی‌های زنان و دختران را محدود کرده است.

در این گزارش آمده است: "آپارتاید جنسیتی در افغانستان نقض فاحش حقوق بشر و خیانتی به مردم کشور است. طالبان جامعه‌ای را شکل داده که در آن زنان به عنوان شهروندان درجه دوم محسوب می‌شوند و از آزادی‌های اساسی خود محروم هستند."

به‌گفته‌ی این نهاد، این وضعیت تاثیر ویرانگری بر زندگی زنان و دختران افغانستان داشته و آنان را از حقوق و آزادی‌های انسانی و اساسی‌شان محروم کرده است.

دیدبان نسل‌کشی در ادامه خاطرنشان کرده که وضعیت موجود، پیشرفت افغانستان را به عنوان یک کشور به شدت مختل کرده است؛ چرا که زنان برای توسعه اجتماعی، اقتصادی و سیاسی کشور ضروری هستند.

این نهاد همچنین به محرومیت دختران بالای یازده سال از حضور در مکتب‌ها و تهدیدات جدی دیگر علیه میلیون‌ها زن و دختر اشاره کرده و این وضعیت را به معنای "محو شدن زنان از فضای عمومی" و نادیده گرفتن توانایی‌های آنان در توسعه اجتماعی و اقتصادی کشور توصیف کرده است.

در این گزارش تأکید شده که طالبان با تبلیغات فریبنده، محدودیت‌ها را به "ارزش‌های سنتی" نسبت می‌دهد و در حال پنهان کردن واقعیت "آپارتاید جنسیتی" به عنوان یک ضرورت فرهنگی هستند.

دیدبان نسل‌کشی همچنین بر لزوم محکوم کردن "سیاست‌های آپارتاید جنسیتی" توسط جامعه بین‌المللی و تلاش برای مسئول قرار دادن طالبان به خاطر اقداماتشان تأکید کرده و خواستار همبستگی جهانی در حمایت از زنان افغان و تقویت صدای آنان در مبارزه علیه این "نسل‌کشی خاموش" شده است.

این نهاد خاطرنشان کرده که افغانستان در حال حاضر به یک نقطه عطف تاریخی برای حقوق زنان تبدیل شده و نیاز فوری به همبستگی بین‌المللی برای مقابله با این "سرکوب" احساس می‌شود.