بر اساس این گزارش، طالبان در سال 2024 میلادی با اجرای سیاست‌های محدودکننده، مردم افغانستان، به‌ویژه زنان و دختران، را از دسترسی به آموزش، کار، خدمات صحی و بسیاری از تسهیلات اساسی محروم کرده‌اند. این اقدامات باعث افزایش نیازهای بشردوستانه در جامعه شده است.

در این گزارش با ابراز نگرانی تأکید شده که طالبان با ایجاد موانع سیستماتیک، وضعیت بشری در افغانستان را به‌طور قابل توجهی وخیم‌تر کرده‌اند. زنان، دختران، پسران، افراد دارای معلولیت، اقلیت‌ها، سالمندان، جوانان، آوارگان داخلی، بازگشت‌کنندگان از دیگر کشورها و بسیاری از گروه‌های در معرض تهدید، با محدودیت‌های شدید در دسترسی به حقوق، آزادی‌ها، تحرک و زندگی مدنی عمومی مواجه هستند.

گزارش مشترک کلستر جهانی حفاظت و کمیساریای عالی سازمان ملل متحد برای پناهندگان همچنین اشاره کرده است که افغانستان در سال 2024 با بی‌ثباتی‌های شدید اقتصادی، سیاسی و اجتماعی دست‌و‌پنجه نرم کرده است. بازگشت مهاجران از ایران، پاکستان و ترکیه نیز به وخامت این وضعیت دامن زده است.

سازمان‌های بین‌المللی در این گزارش بر ارائه کمک‌های بشردوستانه فوری به گروه‌های در معرض خطر و آسیب‌پذیر تأکید کرده‌اند و خواستار اقدامات فوری از سوی جامعه جهانی شده‌اند.