خانم سمر در گفت‌وگو با روزنامه بریتانیایی گاردین، که روز چهارشنبه (18 میزان) منتشر شد، تصریح کرده که زنان افغان خود تلاش می‌کنند تا طالبان را به دلیل "آپارتاید جنسیتی" مورد بازپرس قرار دهند.

او با اشاره به قوانین بین‌المللی گفت: "آپارتاید نژادی از سال 1973 میلادی جنایت علیه بشریت تلقی می‌شود. اگر کلمه نژاد را با جنسیت جایگزین کنیم، این همان چیزی است که زنان و دختران افغان با آن مواجه‌اند."

خانم سمر اصطلاح "آپارتاید جنسیتی" را در دهه 1990 میلادی نیز برای توصیف "ظلم سیستماتیک طالبان" در برابر زنان و دختران به کار برده بود.

خانم سمر در این در گفت‌وگو بیان کرده است که "پس از سقوط اولین رژیم طالبان، این ایده که بار دیگر شاهد آزار، انزوا، و سرکوب سیستماتیک نیمی از جمعیت افغانستان براساس جنسیت‌شان خواهیم بود، غیرممکن به نظر می‌رسید."

در همین حال، مریم صافی، بنیان‌گذار سازمان تحقیقات سیاست مطالعات توسعه، گفته است که این سازمان با راه‌اندازی یک پروژه در تلاش جمع‌آوری اسناد مربوط به تأثیر سلطه طالبان بر زنان افغان است.

در یک نظرسنجی اخیر که توسط این سازمان انجام شده، حدود 67 درصد از زنان افغان محدودیت‌های وضع شده توسط طالبان را "سرکوب برنامه‌ریزی شده" دانسته و 60 درصد آن‌ها موافق بودند که سازمان ملل از اصطلاح "آپارتاید جنسیتی" برای توصیف وضعیت زنان در افغانستان استفاده کند.

این در حالی است که طی سه سال گذشته، طالبان محدودیت‌های شدیدی را بر شهروندان، به‌ویژه اقلیت‌های قومی-مذهبی و زنان و دختران، وضع کرده‌اند. برخی از فعالان حقوق زن از چند ماه بدینسو کارزاری را برای به‌رسمیت‌شناسی "آپارتاید جنسیتی" در افغانستان از سوی سازمان ملل به راه انداخته‌اند.