با این وجود، خبرنگاران زن در افغانستان از ممنوعیت‌های گسترده طالبان بر فعالیت زنان و دختران در رسانه‌ها انتقاد کرده و می‌گویند که طالبان با صدور فرمان‌ها و وضع محدودیت‌های خود، زنان را از تشکل‌های سیاسی حذف کرده‌اند و اکنون نوبت به حذف زنان از جامعه رسانه‌ای رسیده است.

فرشته باتور، یکی از خبرنگاران زن، با لحنی تمسخرآمیز و طعنه‌آلود می‌گوید که طالبان این ممنوعیت را به مناسبت روز ملی خبرنگار و به پاس تلاش‌ها و کارکردهای زنان خبرنگار صادر کرده‌است. باتور در صحبت ‌ با تلویزیون زن چنین گفت: "بخدا شرم است، جهان را شما نگاه کنید به چه چیز فکر می کند، حاکمان مسلمان ما را ببنید، هر روز به این فکر است که زن را چطور نابود کند، هر روز یک قفل را بر فعالیت زنان می زنند، واقعاً جای شرم است، این ممنوعیت را شاید به مناسبت روز ملی خبرنگار و به حمایت از زنان صادر کرده باشد."

نرگس صمیم، یکی دیگر از زنان خبرنگار می‌گوید: "کار طالبان غیر قابل پذیرش است، طالبان فکر می کنند، همه‌ای مردم اهل دشت و کوه اند، در حالی که اذهان مردم بسیار تغییر کرده است، به گونه ای که هیچ وقت امکان ندارد طالبان صدای مردم را خاموش سازد."

با این وجود، فعالان رسانه‌ای می‌گویند که زنان خبرنگار در بیست سال گذشته نیز بیشترین آسیب را متحمل شده‌اند، اما به‌محض اینکه راه فعالیت در رسانه‌ها برای آنان تا اندازه‌ای هموار شد، طالبان صدای آنان را خفه کرده‌اند.

دیانا سروش، یکی از فعالان رسانه‌ای، در این مورد چنین می‌گوید: "زنان افغانستان در اوایل آسیب های زیادی از جمله ممانعت های خانواده‌گی، دیدگاه منفی جامعه و حتی ترور شدن ها را تجربه کردند، ولی وقتی در حدود ده سال یا هشت سال پیش که زمینه فعالیت گسترده برای آنان فراهم شد، طالبان حاکم شدند و همه ای دست آورد های زنان را به نابودی کشاندند."

گفتنی است که در این اواخر، طالبان نه‌تنها محدودیت‌ها و ممنوعیت‌های بیشتری بر فعالیت زنان خبرنگار اعمال کرده‌اند، بلکه در پی صدور فرمان‌های این گروه، رسانه‌های داخلی افغانستان نیز مجبور به توقف فعالیت یا خودسانسوری شده‌اند.

این در حالی است که افغانستان در سال 2024 میلادی، در شاخص گزارشگران بدون مرز از میان 180 کشور در جایگاه 178‌ام قرار گرفت.