نشست شورای امنیت؛ تأکید بر پیامدهای سیاست‌های زن‌ستیزانه طالبان و بحران انسانی
- Zan News
- Jun 24
- 2 min read
نشست فصلی شورای امنیت سازمان ملل متحد درباره افغانستان، روز دوشنبه (2 سرطان) برگزار شد؛ نشستی که در آن نمایندگان سازمان ملل و کشورها بر پیامدهای ادامه سیاست‌های سرکوبگرانه طالبان، به‌ویژه در قبال زنان و بحران فزاینده انسانی در افغانستان، تأکید کردند.
رزا اوتونبایوا، نماینده ویژه دبیرکل سازمان ملل برای افغانستان، در این نشست گفت که تداوم محدودیت‌ها علیه زنان و دختران یکی از اصلی‌ترین موانع بازگشت افغانستان به نظام بین‌المللی است. او افزود: «این مسیر بدون بهبود واقعی در وضعیت حقوق بشر، به‌ویژه حقوق زنان، قابل تحقق نخواهد بود.»
او همچنین به برگزاری نشست‌های آینده در دوحه برای مشخص‌سازی جزئیات طرح «موزاییک» اشاره کرد و گفت هدف از این روند، یافتن راهی برای ادغام تدریجی افغانستان در جامعه جهانی است.
جویس مسویا، معاون دبیرکل در امور بشردوستانه سازمان ملل، نیز در این نشست گفت که مردم افغانستان با نیازهای مداوم و شدید بشری روبه‌رو هستند. او با اشاره به فقر ساختاری، محدودیت‌های گسترده علیه زنان، و کاهش چشمگیر بودجه، هشدار داد: «از هر پنج افغان، یک تن با گرسنه‌گی روبه‌رو است و سه تن دچار سوءتغذیه شدید هستند.»
او همچنین گفت که حدود 3.7 میلیون کودک از آموزش محروم‌اند و 2.2 میلیون تن از آنان دختران بالای 11 سال هستند که اجازه تحصیل ندارند. به گفته مسویا، زنان امدادگر افغان، با وجود تهدیدها، همچنان در خط مقدم خدمات بشردوستانه فعالیت دارند.
دوروتی شی، نماینده ایالات متحده در سازمان ملل، با اشاره به ادامه بحران در افغانستان، گفت که سیاست واشنگتن در قبال این کشور در حال بازنگری است.
او تأکید کرد: «تمرکز اصلی امریکا در افغانستان اکنون حفاظت از جان شهروندان امریکایی، کاهش تهدیدات تروریستی و تضمین آزادی تمامی امریکایی‌های بازداشت‌شده است.» وی هشدار داد که افغانستان نباید بار دیگر به پناهگاه امن گروه‌های تروریستی یا ابزار گروگان‌گیری تبدیل شود.
در این نشست همچنین تأکید شد که سیاست‌های طالبان، به‌ویژه ممنوعیت آموزش و کار برای زنان، نه تنها ناقض حقوق بشر است، بلکه روند کمک‌رسانی را نیز با دشواری مواجه کرده است.
این در حالی است که دبیرکل سازمان ملل در گزارش سه‌ماهه اخیر خود تأکید کرده بود که طالبان همچنان به سیاست‌های زن‌ستیزانه ادامه می‌دهند و هیچ نشانه‌ای از تغییر در رویکرد این گروه دیده نمی‌شود.
