طالبان در هرات صدای زنان را در فروشگاه‌ها ممنوع کرد
- Ariahn Raya
- Sep 11
- 2 min read
در تازه‌ترین اقدام سرکوبگرانه‌ی طالبان، صدای زنان در فروشگاه‌ها ممنوع شد.
اداره‌ی امر به معروف و نهی از منکر این گروه در هرات به زنان هشدار داده که هنگام خرید کالا نباید با صدای بلند صحبت کنند، بلکه تنها با اشاره، نیاز خود را به فروشنده بفهمانند. این تصمیم، موجی از خشم و ناامیدی را در میان زنان و فعالان حقوق بشر در افغانستان برانگیخته است.
زنان هرات این ممنوعیت را «تحقیرآمیزترین» شکل از سرکوب اجتماعی می‌دانند.
یکی از زنان ساکن هرات در گفت‌وگو با زن نیوز گفت: «حتی حق حرف زدن هم از ما گرفته شد. ما دیگر انسان نیستیم، فقط سایه‌ای از حضوریم که باید ساکت، خاموش و نامرئی بمانیم.»
ممنوعیت صدای زنان، ادامه‌ی سیاست‌های به‌شدت زن‌ستیزانه‌ی طالبان است که از ابتدای بازگشت‌شان به قدرت، با تعطیلی مکاتب دخترانه، حذف زنان از ادارات دولتی، محدودیت شدید بر رفت‌وآمد و پوشش، گام‌به‌گام زنان را از فضای اجتماعی بیرون رانده‌اند.
فریده نام مستعار دیگر دختریست که از این اقدام طالبان شکایت داشته و آنرا حذف زنان از جامعه می داند.
«فعلا فقط همین مانده که طالبان بیایند و بگویند شما زن هستید لطف نفس نکشید، چون هیچ ممنوعیت دیگری نیست که برما به خاطر زن بودن تحمیل کند.»
در حالی که طالبان تلاش دارند در صحنه‌ی بین‌المللی خود را به‌عنوان یک حکومت باثبات و قابل مذاکره معرفی کنند، صدور چنین فرامینی بار دیگر نشان می‌دهد که تغییری در ماهیت ایدئولوژیک این گروه رخ نداده است. طالبان نه تنها به برابری جنسیتی اعتقادی ندارند، بلکه حضور زن را در هر شکلی تهدیدی برای نظم مردسالارانه‌ی خود می‌دانند.
این در حالیست که پیش از این سازمان‌های حقوق بشری اقدامات طالبان بر ممنوعیت علیه زنان و دختران را مصداق بارز آپارتاید جنسیتی توصیف کرده، و نسبت به تشدید محدودیت‌ها علیه زنان افغان هشدار داده‌اند. با این‌حال، واکنش جامعه جهانی همچنان در حد بیانیه‌های رسمی و ابراز نگرانی باقی مانده و عملاً هیچ فشار مؤثری بر طالبان اعمال نشده است.
از سوی هم فعالان حقوق زنان می گویند در بازاری که زنان حتی برای بیان نیازهای ابتدایی خود باید سکوت اختیار کنند، دیگر چیزی به نام کرامت انسانی باقی نمانده است.
شراره کریمی، یک تن از فعالن حقوق زنان به زن نیوز گفت: «طالبان با این ممنوعیت ها هم کرامت زنان را زیر سوال می برند و هم زنان را زندانی فرمان های خود می کنند، در نظام این گروه زن یعنی زندانی، در حالی که زنان خودشان در کشور های خارجی معیشت می کنند.»
فرمان طالبان برای ممنوعیت صدای زنان، فقط یک دستور اداری نیست؛ بلکه یک پیام سیاسی‌ست: زن، در افغانستانِ زیر سلطه‌ی طالبان، هیچ حقی ندارد.
نه حق آموزش، نه حق کار، و حالا... نه حتی حق صدا برای خریداری مواد مورد نیاز شان از فروشگاه ها.
