هلمند خاموش شد: طالبان دسترسی مردم به اینترنت را مسدود ساختند

Social Media

در ادامه‌ی پروژه‌ی سیستماتیک سرکوب و تاریک‌سازی افغانستان، طالبان این‌بار استفاده از انترنت را در ولایت هلمند ممنوع اعلام کردند.

این تصمیم پس از آن گرفته شد که در روز های گذشته، دسترسی به انترنت در ولایت‌های بدخشان، بلخ و قندهار به‌طور کامل قطع شد و طالبان رسماً استفاده از آن را «منکرات» و «حرام» خواندند. حالا نوبت به هلمند رسیده است؛ یکی دیگر از ولایت‌های کلیدی که طالبان با قلع و قمع آزادی دیجیتال، آن را نیز به سکوت کشاندند.

بر اساس گزارش‌های محلی، تمامی شبکه‌های مخابراتی و اینترنتی در هلمند از دسترس خارج شده‌اند و هیچ اپراتوری خدمات فعال ارائه نمی‌دهد. منابع تأیید می‌کنند که طالبان به شرکت‌های مخابراتی دستور مستقیم داده‌اند که خدمات انترنتی را قطع کنند و هرگونه فعالیت مرتبط با فضای مجازی را جرم‌انگاری کرده‌اند. در برخی مناطق، حتی استفاده از تلفن‌های هوشمند نیز با تهدید و پیگرد روبرو شده است.

این چهارمین ولایت در چند هفته‌ی اخیر است که طالبان در آن، دسترسی به انترنت را ممنوع کرده‌اند. ابتدا بدخشان، سپس بلخ، بعد قندهار و حالا هلمند این روند نشان می‌دهد که طالبان به‌صورت مرحله‌ای در حال اجرای یک نقشه‌ی دقیق برای قطع کامل افغانستان از فضای دیجیتال و اطلاعات آزاد هستند.

حذف انترنت، بخشی از یک استراتژی بزرگ‌تر نابودی کامل آزادی بیان، ارتباط با جهان بیرون، و خاموش‌سازی هر صدای مخالف یا مستقل است.

انترنت تنها ابزار تکنولوژیک نیست؛ این شبکه جهانی، برای میلیون‌ها افغان، منبع زندگی است از آموزش و کار گرفته تا تماس با خانواده‌های مهاجر، اطلاع‌رسانی در شرایط بحرانی و حتی دسترسی به اخبار سانسورنشده. طالبان با خاموش‌کردن انترنت، عملاً پنجره‌ی نفس‌کشیدن جامعه را بسته‌اند و مردم را به یک زندان دیجیتال پرتاب کرده‌اند؛ جایی که سکوت، اجبار است و جُرم، تنها شنیده‌شدن است.

برخی از عالمان دینی می‌گویند این‌که طالبان انترنت را «منکرات» می‌نامند، نه ریشه در دین دارد و نه اخلاق؛ بلکه تلاشی آشکار برای خاموش‌کردن حقیقت است.

یک تن از عالمان دینی که نخواست نام اش فاش شود به زن نیوز گفت: «جامعه‌ای که در آن خبری منتشر نشود، صدایی بلند نشود و تصویری دیده نشود، همان جامعه‌ای‌ست که طالبان می‌خواهند بسازند: مطیع، تاریک، منزوی و بی‌صدا»

از سوی دیگر فعالان رسانه‌ی می‌گویند، با هر ولایت که به لیست سیاه طالبان اضافه می‌شود، زنگ خطر برای تمام افغانستان بلندتر به صدا درمی‌آید. این فقط یک قطع فنی نیست، یک خاموشی ساده نیست این اعلام جنگ علیه آگاهی، علیه آزادی و علیه انسانیت است. جهان نباید در برابر این پروژه‌ی تاریک و ضدبشری بی‌تفاوت بماند.

ویس نجفی یک تن از فعالان آزادی بیان گفت: «اگر امروز هلمند خاموش شود، فردا کابل، ننگرهار و هرات نیز در صف انتظار خواهند بود. این جنگ، جنگ برای صداست و اگر اکنون فریاد نزنیم، فردا شاید حتی نتوانیم نجوا کنیم»