نتایج جستجو

Image: WFP_Afghanistan/X برنامه جهانی غذا (WFP) هشدار داده است که میلیون‌ها زن در افغانستان شاهدند چگونه فرزندان‌شان از سوء‌تغذیه رنج می‌برند، در حالی‌که کمک‌های جهانی کاهش یافته و زمستان در راه است. جان آیلِیِف، رئیس برنامه جهانی غذا در افغانستان، روز سه‌شنبه (20 عقرب) گفت: «زنان افغان نظاره‌گر تسلیم شدن کودکان‌شان به سوء‌تغذیه‌اند؛ در حالی‌که از کمک‌ها محروم مانده و در برابر وضعیتی غیرقابل‌تصور رها شده‌اند. اکنون زمان کاهش کمک‌ها نیست. زمستان نزدیک است؛ باید حمایت‌ها را افزایش دهیم و به همبستگی‌ای که وعده کرده‌ایم، عمل کنیم.» این هشدار در حالی مطرح می‌شود که برنامه جهانی غذا روز گذشته نیز از «وخامت بحران تغذیه» در افغانستان، به‌ویژه در میان زنان و کودکان خبر داده بود و گفته بود که برای نخستین‌بار در چند دهه‌ی گذشته، احتمال دارد عملیات کامل کمک‌رسانی زمستانی ممکن نباشد؛ بحرانی که به گفته‌ی این سازمان «قابل پیش‌گیری» است. پیش‌تر، نهاد بین‌المللی ورلد ویژن افغانستان نیز اعلام کرده بود که افغانستان با یکی از بدترین بحران‌های تغذیه در جهان روبه‌رو است. بر اساس آمار این نهاد، 3.7 میلیون کودک افغان از سوء‌تغذیه‌ی حاد رنج می‌برند و بیش از یک میلیون تن از آنان در خطر فوری مرگ قرار دارند. کارشناسان می‌گویند کاهش کمک‌های جهانی در کنار بازگشت اجباری مهاجران از پاکستان و ایران، وضعیت انسانی در افغانستان را وخیم‌تر کرده است. زنان و کودکان بیش از همه در معرض خطرند؛ بحرانی که با فرارسیدن زمستان، بیم آن می‌رود به فاجعه‌ای خاموش بدل شود.

Image: Javed Tanveer/AFP در پی اجباری‌سازی پوشیدن برقع بر زنان در ولایت هرات، شبکه زنان جمهوری‌خواه افغانستان با نشر اعلامیه‌ای این تصمیم طالبان را «نقض آشکار کرامت انسانی و حقوق بنیادین زنان» خوانده است. در اعلامیه‌ این شبکه آمده است که سیاست‌های طالبان، از جمله تحمیل پوشش اجباری، محرومیت از آموزش و کار، و محدودسازی حضور زنان در فضاهای عمومی، «در تضاد با ارزش‌های اسلامی، انسانی و حقوق بشری» است. شبکه زنان جمهوری‌خواه تأکید کرده است که زن و مرد به عنوان انسان، دارای حقوق برابر و غیرقابل‌سلب‌اند و هیچ گروهی حق ندارد آزادی و حق انتخاب زنان را با نام دین یا حجاب محدود کند. در اعلامیه آمده است: «اعمال محدودیت‌های روزافزون علیه زنان، نشان‌دهنده‌ی هراس طالبان از آگاهی و حضور فعال زنان در جامعه است. طالبان می‌خواهند با حبس زنان در خانه، اقتدار خود را بر جهل و استبداد استوار سازند.» این شبکه از زنان در هرات خواسته است که سکوت را بشکنند و به شیوه‌های مسالمت‌آمیز و مدنی در برابر این سیاست‌ها اعتراض کنند. همچنین از نهادهای بین‌المللی، رسانه‌ها و مدافعان حقوق بشر خواسته شده است تا اقدامات طالبان را مستندسازی و با فشار سیاسی و حقوقی برای توقف این محدودیت‌ها اقدام نمایند. این اعلامیه در حالی منتشر شده که طالبان در ولایت هرات پوشیدن برقع را برای زنان اجباری کرده‌اند. بر اساس گزارش‌ها، زنان بدون برقع اجازه ورود به شفاخانه‌ها، ادارات‌دولتی و وسایل نقلیه را ندارند. در روزهای گذشته، شماری از زنان در کابل و هرات در واکنش به این تصمیم، برقع را در حرکت‌های نمادین به آتش کشیده و آن را «ابزار سرکوب و حذف زنان از جامعه» خوانده‌اند.

Sent to Zan TV کنفرانس آزادی برلین، با هدف تقویت ارزش‌های آزادی، دموکراسی و حقوق بشر، در پایتخت آلمان برگزار شد. در این نشست که روز دوشنبه (19 عقرب) برگزار شد، شماری از سیاست‌مداران، فعالان مدنی و مدافعان حقوق بشر از کشورهای مختلف جهان شرکت کردند. در این کنفرانس، شکریه بارکزی، نماینده پیشین پارلمان افغانستان و معاون کنگره جهانی آزادی، در سخنرانی خود از تداوم «آپارتاید جنسیتی» و نقض گسترده حقوق بشر در افغانستان ابراز نگرانی کرد. او از جامعه جهانی خواست که برای حمایت از زنان و دختران افغان، اقدامات عملی و مؤثر انجام دهد. همچنان نیلوفر ایوبی، فعال حقوق بشر و عضو شورای کنگره خاورمیانه و شمال آفریقا، و رویا محبوب، کارآفرین و مدافع حقوق زنان، در سخنان خود به پیامدهای سنگین سیاست‌های طالبان بر زندگی اجتماعی، آموزشی و حرفه‌ای زنان در افغانستان اشاره کردند. کنفرانس آزادی برلین، که بخشی از هفته آزادی برلین است، امسال نیز با حضور چهره‌های سرشناس از جمله مسیح علی‌نژاد، فعال حقوق زنان ایرانی، برگزار شد. این کنفرانس در حالی برگزار می‌شود که زنان در افغانستان زیر یکی از سخت‌گیرانه‌ترین رژیم‌های جهان زندگی می‌کنند. آنان از حق آموزش، کار، سفر و حضور در اجتماع محروم‌اند و هر روز با سیاست‌هایی روبه‌رو می‌شوند که هدف آن حذف کامل زنان از عرصه عمومی است. فعالان زن می‌گویند برگزاری چنین نشست‌هایی در بیرون از افغانستان، فرصتی برای رساندن صدای زنان خاموش‌شده‌ی این سرزمین به گوش جهانیان است.

Image: UNICEF صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل (یونیسف) می‌گوید که در سال 2025، با همکاری بانک جهانی، 70 مرکز رشد ابتدایی کودکان (ECD) در سراسر افغانستان ایجاد شده که تا کنون بیش از 20 هزار کودک از خدمات آن بهره‌مند شده‌اند. یونیسف هدف این برنامه را حمایت از رشد ذهنی و عاطفی کودکان و تقویت رابطه‌ی مثبت میان مادران و فرزندان عنوان کرده است. آزیتا صدیقی، یکی از مربیان ارشد این برنامه در هرات، می‌گوید: «در مراکز رشد ابتدایی، آموزش از طریق بازی، گفت‌وگو و شعرخوانی انجام می‌شود تا کودکان در کنار مادران‌شان، احساس اعتماد و شادی کنند.» در ویدیویی که یونیسف امروز دوشنبه (19 عقرب) منتشر کرده، مدینه عظیمی، یکی از مادران شرکت‌کننده در این برنامه در ولایت هرات، گفته است: «در این برنامه یاد گرفتم که کودکان زیر سه سال بیشتر از طریق شعر و ترانه یاد می‌گیرند. وقتی با فرزندم آواز می‌خوانم، رفتار و احساسات او بهتر می‌شود.» یونیسف می‌گوید این برنامه نه‌تنها به آموزش کودکان کمک می‌کند، بلکه به مادران نیز می‌آموزد چگونه از طریق بازی و ارتباط عاطفی، رشد ذهنی و احساسی فرزندان‌شان را تقویت کنند. این برنامه در حالی اجرا می‌شود که میلیون‌ها کودک در افغانستان به دلیل فقر، سوءتغذیه و محدودیت‌های گسترده در بخش آموزش و خدمات صحی، از امکانات اولیه رشد و یادگیری محروم‌اند.

Image: Ebrahim Noroozi / AP برنامه جهانی غذا (WFP) نسبت به افزایش شدید سوءتغذیه در افغانستان، به‌ویژه در میان زنان و کودکان، هشدار داده و گفته است که با نزدیک‌شدن زمستان، وضعیت بدتر خواهد شد. این سازمان دوشنبه (19 عقرب) در پیامی در شبکه‌ی ایکس نوشت که «برای نخستین‌بار در چند دهه‌ی گذشته، ممکن است کمک‌رسانی کامل زمستانی در افغانستان ممکن نباشد.» برنامه جهانی غذا این بحران را «قابل پیش‌گیری» توصیف کرده و از جامعه‌ی جهانی خواسته است برای جلوگیری از فاجعه‌ی انسانی، حمایت فوری و مؤثر انجام دهند. به گفته‌ی این سازمان، بیش از 2.5 میلیون مهاجر افغان به‌ویژه زنان و کودکان که پس از اخراج از پاکستان و ایران به کشور بازگشته‌اند، از سوءتغذیه‌ی شدید رنج می‌برند. پیش‌تر، نهاد بین‌المللی «ورلد ویژن افغانستان» نیز هشدار داده بود که افغانستان با یکی از بدترین بحران‌های تغذیه در جهان روبه‌رو است. این نهاد گفته است که 3.7 میلیون کودک افغان از سوءتغذیه‌ی حاد رنج می‌برند و از میان آنان، یک میلیون کودک در معرض خطر فوری مرگ قرار دارند. به گفته‌ی ورلد ویژن، بیش از 305 مرکز خدمات تغذیه در افغانستان به دلیل کمبود بودجه بسته شده‌اند و کمک‌های مالی بین‌المللی تنها 30 درصد از نیازهای واقعی را پوشش می‌دهد.

Image: WAKIL KOHSAR/AFP شماری از معلمان زن در هرات از تازه‌ترین محدودیت سخت‌گیرانه‌ی طالبان پرده برداشته و می‌گویند این گروه اکنون آنان را وادار به پوشیدن چادری یا برقع کرده است؛ تصمیمی که به باور بسیاری از زنان، نماد بازگشت کامل به تاریکی و حذف زنان از عرصه‌ی آموزش است. شقایق مشفق، یکی از معلمان باسابقه، در گفت‌وگو با زن‌نیوز با چشمانی آکنده از اندوه گفت: «طالبان روزبه‌روز جنگ خود را با زنان شدیدتر می‌سازد. من رفتم تا دخترک‌هایی را که با شوق و ذوق به صنف می‌آیند از درس‌شان نمانند، اما طالبان مرا اجازه ورود ندادند چون چادر سیاه پوشیده بودم، نه چادری. من پنجاه ساله‌ام، حالا کی می‌خواهد مرا نگاه کند؟» این سخنان شقایق، تصویری دردناک از واقعیت امروز زن افغان را بازتاب می‌دهد؛ زنی که میان تعهد به آموزش و تحمیل طالبان گرفتار شده است. فروزان توخی، دیگر معلم زن در هرات، نیز با ناراحتی می‌گوید: «روز قبل به ما هشدار دادند بدون چادری به مکتب نرویم. من چادری پوشیدم، اما نه راه را می‌دیدم و نه نفس کشیدن آسان بود. وقتی وارد صنف شدم، همه‌ی شاگردان وحشت‌زده شدند. چادری فقط پارچه نیست، سایه‌ای از ترس و خفگی است که بر ذهن و روان زنان و کودکان سنگینی می‌کند.» این محدودیت تازه در حالی وضع شده است که هزاران زن در سراسر افغانستان از محرومیت از آموزش و کار در رنج‌اند. اکنون، با اجبار به پوشیدن چادری، طالبان گام دیگری در مسیر خاموش‌سازی زنان و هویت‌شان برداشته‌اند.

Image: Quddus khatibi/Facebook منابع محلی در هرات می‌گویند طالبان یک داکتر زن را در این ولایت بازداشت و پس از چندین ساعت آزاد کرده‌اند. به‌گفته‌ی منابع، نیروهای امر به معروف طالبان صبح امروز (19 عقرب) داکتر شبنم فضلی، متخصص جراحی عمومی، را از دروازه‌ی شفاخانه‌ی حوزوی هرات بازداشت کردند. قدوس خطیبی، همسر داکتر فضلی، تأیید کرده است که او پس از چند ساعت از بازداشت آزاد شده است. گفته شده است که بازداشت این داکتر زن در پیوند به دستور تازه‌ی طالبان انجام شده است؛ دستوری که بر اساس آن، زنان بدون برقع اجازه‌ی ورود به ادارات دولتی، از جمله شفاخانه‌ها و مکاتب را ندارند. شماری از زنان معترض در کابل و هرات در واکنش به این تصمیم، برقع را در حرکت نمادینی به آتش کشیدند و آن را «ابزار سرکوب و حذف زنان از جامعه» خوانده‌اند. فعالان زن می‌گویند طالبان با این تصمیم، گام تازه‌ای در مسیر «آپارتاید جنسیتی» برداشته‌اند؛ روندی که از محروم‌سازی زنان از تحصیل و کار آغاز شد و اکنون به حذف کامل آنان از جامعه رسیده است.

Image: Wakil Kohsar/AFP در ادامه‌ی تغییرات تازه‌ای که از سوی طالبان در ولسوالی فارسی ولایت هرات اعمال شده است، دستورالعمل‌های جدیدی برای رانندگان موترهای مسافربری صادر شده که بر اساس آن، آنان موظف‌اند از سوار کردن زنان بدون پوشش چادری یا برقع، حتی در صورت داشتن محرم، خودداری کنند. فرشته، یکی از ساکنان این ولسوالی که بیش از 60 سال سن دارد، در گفت‌وگو با زن‌نیوز از تجربه‌ی تلخ خود هنگام قصد سفر به مرکز هرات سخن می‌گوید. او می‌گوید رانندگان تاکسی به دلیل نداشتن چادری، از سوار کردنش خودداری کرده‌اند. فرشته می‌افزاید: «خانه دختر خود دعوت بودیم که به هرات برویم، وقتی من و شوهرم رفتیم کنار جاده، هیچ کس من را سوار نکرد. می‌گفتند تو چادری نداری و ما اجازه نداریم شما را سوار کنیم.» سودابه، از دیگر ساکنان این ولسوالی، از مشکلات مشابهی سخن می‌گوید. او که همراه با دختران و پسر بزرگش قصد داشت به هرات برود، می‌گوید برای دو ساعت کنار جاده منتظر مانده اما هیچ راننده‌ای حاضر به سوار کردن آنان نشده است. سودابه بیان می‌کند: «آخرش رفتم خانه و چادری پیدا کردم که از دوره قبلی طالبان بود. آن را پوشیدم و من و پسرم توانستیم به شهر بیاییم، اما دخترانم نتوانستند همراه ما بیایند.» این محدودیت‌ها تنها به رانندگان و مسافران محدود نمی‌شود. هفته‌ی گذشته نیز طالبان دستوراتی صادر کردند که بر اساس آن، ورود زنان بدون چادری به شفاخانه‌ها و ادارات دولتی ممنوع است. این سیاست‌های تازه نشان‌دهنده‌ی افزایش فشارها بر زنان در افغانستان است؛ زنانی که در بسیاری از موارد، حتی برای انجام سفرهای ضروری نیز با موانع جدی روبه‌رو می‌شوند.

Sent to Zan TV در شهر سیدنی استرالیا، دهمین جشنواره بین‌المللی فلم‌های سینمایی «گیفا» برگزار شد؛ جایی که زنان افغان صدای خاموش‌شده‌ی خود را از پرده‌ی سینما به گوش جهانیان رساندند. در این جشنواره، بخشی ویژه به فلم‌های مستند از افغانستان اختصاص یافته بود که بازتاب‌دهنده‌ی رنج و مقاومت زنان افغان زیر حاکمیت طالبان است. یکی از فلم‌های شاخص این رویداد، مستند «شلیک به صدای آزادی» به کارگردانی زینب انتظار است؛ زنی که خود در صف اعتراضات زنان افغانستان حضور داشته و صحنه‌های واقعی مبارزه و سرکوب را به تصویر کشیده است. این فلم داستان دو خواهر را روایت می‌کند که در برابر محدودیت‌ها و خشونت‌های طالبان ایستادگی می‌کنند. Sent to Zan TV این جشنواره به ابتکار گروهی از سینماگران و فعالان مقیم استرالیا برگزار شده و شماری از زنان معترض افغان، هنرمندان و چهره‌های اجتماعی در آن حضور داشتند. شرکت‌کنندگان گفتند که «در کشوری چون افغانستان، که امروز نه آزادی بیان وجود دارد، نه سینما و نه صدایی از آزادی زنان و حق تحصیل شنیده می‌شود، این بخش از جشنواره بازتابی از واقعیت‌های تلخ و مقاومت زنان افغان بود.»

googleimage مسئولان امنیتی طالبان در لوگر می‌گویند که یک مادر و دختر از سوی دزدان در این ولایت به قتل رسیده‌اند. فرماندهی امنیه طالبان روز شنبه (17 عقرب) در خبرنامه‌ای گفته است که این رویداد در شهر پل‌علم، مرکز ولایت لوگر، رخ داده است. طبق این خبرنامه، دزدان این مادر 60 ساله و دختر 13 ساله‌اش را پس از بی‌هوش‌کردن، با تبر به قتل رسانده و اجسادشان را داخل صندوق گذاشته‌اند. فرماندهی امنیه طالبان افزوده است که دو نفر در پیوند به این رویداد در منطقه عمرآباد بازداشت شده‌اند. به گفته طالبان، از خانه قربانیان حدود چهار هزار دالر آمریکایی و 200 هزار افغانی نیز به سرقت رفته است. این رویداد در حالی رخ می‌دهد که طالبان بارها از «تأمین امنیت سراسری» در کشور سخن گفته‌اند، اما گزارش‌ها نشان می‌دهد جرایم خشونت‌آمیز مانند دزدی، قتل و آدم‌ربایی در ماه‌های اخیر افزایش یافته است. شهروندان در ولایت‌های مختلف می‌گویند طالبان در تأمین امنیت و جلوگیری از جرایم ناکام بوده‌اند.