اجباری شدن چادری؛ معلمان زن: چادری فقط پارچه نیست، سایه‌ای از ترس و خفگی است
- Ariahn Raya
- Nov 10
- 1 min read
شماری از معلمان زن در هرات از تازه‌ترین محدودیت سخت‌گیرانه‌ی طالبان پرده برداشته و می‌گویند این گروه اکنون آنان را وادار به پوشیدن چادری یا برقع کرده است؛ تصمیمی که به باور بسیاری از زنان، نماد بازگشت کامل به تاریکی و حذف زنان از عرصه‌ی آموزش است.
شقایق مشفق، یکی از معلمان باسابقه، در گفت‌وگو با زن‌نیوز با چشمانی آکنده از اندوه گفت:
«طالبان روزبه‌روز جنگ خود را با زنان شدیدتر می‌سازد. من رفتم تا دخترک‌هایی را که با شوق و ذوق به صنف می‌آیند از درس‌شان نمانند، اما طالبان مرا اجازه ورود ندادند چون چادر سیاه پوشیده بودم، نه چادری. من پنجاه ساله‌ام، حالا کی می‌خواهد مرا نگاه کند؟»
این سخنان شقایق، تصویری دردناک از واقعیت امروز زن افغان را بازتاب می‌دهد؛ زنی که میان تعهد به آموزش و تحمیل طالبان گرفتار شده است.
فروزان توخی، دیگر معلم زن در هرات، نیز با ناراحتی می‌گوید:
«روز قبل به ما هشدار دادند بدون چادری به مکتب نرویم. من چادری پوشیدم، اما نه راه را می‌دیدم و نه نفس کشیدن آسان بود. وقتی وارد صنف شدم، همه‌ی شاگردان وحشت‌زده شدند. چادری فقط پارچه نیست، سایه‌ای از ترس و خفگی است که بر ذهن و روان زنان و کودکان سنگینی می‌کند.»
این محدودیت تازه در حالی وضع شده است که هزاران زن در سراسر افغانستان از محرومیت از آموزش و کار در رنج‌اند. اکنون، با اجبار به پوشیدن چادری، طالبان گام دیگری در مسیر خاموش‌سازی زنان و هویت‌شان برداشته‌اند.
