نتایج جستجو

Social Media خبرگزاری فرانسه به نقل از طالبان گزارش داده است که شمار قربانیان زمین‌لرزه مرگبار در ولایت‌های کنر و ننگرهار به بیش از 800 نفر رسیده است. طالبان گفته‌اند بیشترین تلفات در ولایت کنر، به‌ویژه ولسوالی نورگل، ثبت شده و چندین روستا به‌طور کامل تخریب شده است. دفتر هیأت معاونت سازمان ملل (یوناما) روز دوشنبه (10 سنبله) با ابراز همدردی با خانواده‌های قربانیان، اعلام کرده که برای ارایه کمک‌های اضطراری به زلزله‌زدگان آماده است. در بیانیه این نهاد آمده است: «یوناما از تلفات شدید جانی، زخمی‌ها و ویرانی‌های گسترده‌ای که زلزله در ولایت‌های شرقی به بار آورد، عمیقاً متأثر و اندوهگین است.» همچنان، آنتونیو گوترش، دبیر‌کل سازمان ملل، از زمین‌لرزه مرگبار کنر ابراز تأسف کرده است. در کنار این، شماری از نهادهای سازمان ملل و دولت ایران نیز برای ارسال کمک‌های اضطراری اعلام آماده‌گی کرده‌اند. طالبان مدعی شده‌اند که برخی تیم‌های صحی برای رسیدگی به زخمیان به کنر اعزام شده‌است. این در حالی است که زمین‌لرزه ای به قدرت شش ریشتر، ساعت 11:47 شب گذشته در 27 کیلومتری شمال‌شرق جلال‌آباد، مرکز ننگرهار، رخ داد. این زمین‌لرزه تاکنون چندین پس‌لرزه به‌دنبال داشته است.

Social Media مقام‌های محلی طالبان در ولایت کنر می‌گویند شمار قربانیان زمین‌لرزه شب گذشته در این ولایت به بیش از 700 نفر رسیده و دست‌کم هزار نفر دیگر زخمی شده‌اند. منابع در اداره مبارزه با حوادث کنر گفته‌اند که بیشترین تلفات در ولسوالی‌های نورگل، څوکی، وته‌پور، مانوگی، چپه‌دره و شیگل ثبت شده است. تنها در منطقه مزار دره ولسوالی نورگل بیش از 600 نفر جان باخته‌اند و این دره به‌طور کامل ویران شده است. مقام‌های طالبان تأیید کرده‌اند که چندین روستا در نورگل به‌طور کامل نابود شده است. با این حال، تلویزیون ملی زیر کنترل طالبان شمار قربانیان را نزدیک به 500 نفر اعلام کرده است. این زمین‌لرزه در ولایت‌های ننگرهار، لغمان، نورستان و پنجشیر نیز تلفات و خسارات برجای گذاشته است. در ننگرهار دست‌کم 10 نفر جان باخته‌اند. این در حالی است که از نیمه‌شب گذشته تا صبح امروز، چندین زمین‌لرزه ولایت‌های شرقی افغانستان را لرزانده است. نخستین زمین‌لرزه به قدرت شش ریشتر، ساعت 11:47 شب گذشته در 27 کیلومتری شمال‌شرق جلال‌آباد، مرکز ننگرهار، رخ داد. این زمین‌لرزه تاکنون پنج پس‌لرزه به‌دنبال داشته است.

Photo: AP Photo/Seth Wenig شورای امنیت سازمان ملل متحد اعلام کرده است که نشست سه‌ماهه این شورا درباره افغانستان در ماه سپتامبر برگزار خواهد شد. این شورا در گزارشی گفته است که رزا اوتونبایوا، نماینده ویژه دبیرکل و رییس یوناما، در این نشست آخرین گزارش خود را ارایه خواهد کرد پس از ارایه این گزارش، مأموریت او در افغانستان به پایان می‌رسد. همچنین، ولکر ترک، کمیشنر عالی حقوق بشر سازمان ملل، نیز در این نشست سخنرانی خواهد کرد. شورای امنیت با اشاره به کاهش کمک‌های بین‌المللی و مداخله طالبان در روند توزیع این کمک‌ها، تأکید کرده است که وضعیت حقوق بشر در افغانستان، به‌ویژه برای زنان و دختران، همچنان وخیم است. این شورا به موارد تازه و مکرر نقض حقوق بشر توسط طالبان اشاره کرده است؛ از جمله تهدید به مرگ ده‌ها زن کارمند سازمان ملل در کابل، بازداشت و آزار زنان به دلیل رعایت‌نکردن حجاب مورد نظر طالبان، و محدودیت‌های گسترده بر آزادی بیان و حق آموزش. در این گزارش آمده است که طالبان در تلاش برای تقویت روابط خارجی خود هستند و به رسمیت‌شناخته‌شدن توسط مسکو را یک دستاورد می‌دانند. همچنین آمده است که در تاریخ 8 آگست، 33 عضو گروه تحریک طالبان پاکستان (TTP) هنگام عبور از خط فرضی دیورند به داخل خاک پاکستان کشته شده‌اند. این در حالی است که پیش‌تر، کارشناسان سازمان ملل از شورای حقوق بشر خواسته بودند که اقتدارگرایی طالبان را رد کند و با تلاش‌ها برای عادی‌سازی روابط این گروه مقابله نماید.

Photo: REUTERS/John Sibley via english alarabiya گروهی از بازیکنان پیشین تیم ملی فوتبال زنان افغانستان که پس از تسلط طالبان در سال 2021 ناچار به ترک کشور شدند، اکنون در انگلستان بار دیگر به میدان بازگشته‌اند. به گزارش خبرگزاری رویترز، این رویداد که در قالب کمپ شناسایی فیفا در «سنت جورج پارک» برگزار شد، برای بازیکنان تنها یک تمرین ورزشی نبود؛ بلکه نمادی از مقاومت و امید بود. آنان با وجود دشواری‌های مهاجرت و محرومیت از بازی در وطن، فوتبال را به عنوان صدای اعتراض و آزادی خود حفظ کرده‌اند. الهه صفدری، دروازه‌بان پیشین تیم ملی، به رویترز گفت: «وقتی طالبان آمدند، مجبور شدم وسایل ورزشی و جام‌هایم را بسوزانم و حساب‌های اجتماعی‌ام را پاک کنم، چون فوتبال برای زنان جرم بود. امروز، بعد از چهار سال، برگشتن به میدان برایم پر از عشق و شادی است.» این کمپ آخرین مرحله از برنامه فیفا برای تشکیل تیم 23 نفره زنان پناهنده افغانستان است؛ برنامه‌ای به رهبری پولین هامیـل، مربی اسکاتلندی، که به گفته جانی اینفانتینو، رئیس فیفا، «گامی مهم در مسیر درست» توصیف شده است. نجمه عارفی، یکی دیگر از بازیکنان که در 18 سالگی کابل را ترک کرده، تأکید کرد: «یک سگ در کوچه‌های کابل بیشتر از یک زن حق دارد. ما می‌خواهیم از فوتبال استفاده کنیم تا صدای دختران افغانستان باشیم و نشان بدهیم که فراموش نشده‌اند. حتی اگر جهان چشم‌هایش را ببندد، ما هنوز اینجا هستیم و نمی‌ترسیم.» در حالی که تیم ملی مردان افغانستان همچنان با نام کشور در مسابقات بین‌المللی شرکت می‌کند، فدراسیون فوتبال تحت کنترل طالبان ورزش زنان را به طور کامل ممنوع کرده است. صفدری تأکید کرده که هدف زنان افغانستان فراتر از کمپ‌ها است: «ما می‌خواهیم فیفا ما را به رسمیت بشناسد و اجازه دهد افغانستان در تبعید نمایندگی شود.» این بازیکنان باور دارند که فوتبال در غربت برای‌شان فرصتی دوباره برای ایستادگی و امید آفریده است؛ فرصتی که می‌تواند پیام مقاومت و الهام را به دخترانی برساند که زیر سایه محدودیت‌های طالبان، رویای آموزش و ورزش را از دست داده‌اند.

Photo: AP Photo/Khwaja Tawfiq Sediqi via toronto.citynews نهاد حقوق بشری «رواداری» در گزارش تازه‌ای اعلام کرده است که در شش ماه نخست سال 2025 میلادی، موارد قتل‌های هدفمند، مرموز و فراقضایی در افغانستان حدود 30 درصد افزایش یافته است. بر اساس این گزارش که روز شنبه (8 سنبله) منتشر شد، در این مدت دست‌کم 251 نفر، از جمله 20 زن و 12 کودک، توسط طالبان یا افراد ناشناس کشته شده‌اند. این رقم در زمان مشابه سال 2024 میلادی 193 مورد بوده است. قربانیان عمدتاً شامل کارمندان حکومت پیشین، معترضان، بزرگان قومی و افرادی متهم به همکاری با مخالفان طالبان بوده‌اند. رواداری گفته است شیوه‌های قتل شامل شلیک گلوله، استفاده از سلاح سرد، سربریدن و حتی به آتش‌کشیدن قربانیان بوده است. شماری از افراد نیز پیش از قتل، ربوده، بازداشت، تهدید و یا مورد بازجویی قرار گرفته پس از آن به شکل مشکوک کشته شده‌اند. این نهاد همچنین دست‌کم 27 مورد ناپدیدسازی اجباری را در شش ماه نخست سال جاری ثبت کرده است. قربانیان این موارد نیز اغلب کارمندان حکومت پیشین، بزرگان قومی و مذهبی یا افرادی متهم به همکاری با مخالفان طالبان بوده‌اند. براساس یافته‌ها، طالبان در همین دوره دست‌کم 1509 نفر، از جمله 16 زن را به‌صورت خودسرانه بازداشت کرده‌اند؛ آماری که نسبت به سال گذشته دو برابر و در مقایسه با سال 2023 شش برابر بیشتر است. فعالان مدنی، خبرنگاران، زنان، کاربران شبکه‌های اجتماعی و علمای دینی از جمله بازداشت‌شدگان بوده‌اند. رواداری همچنین گفته است که در شش ماه نخست سال جاری، چهار نفر در زندان‌های طالبان بر اثر شکنجه شدید جان باخته‌اند. این نهاد گفته است که یافته‌هایش نشان می‌دهد که بیشترین مورد شکنجه‌ی منجر به قتل در زندان‌های استخبارات طالبان انجام شده است. شکنجه در زندان‌های استخبارات این گروه شامل لت‌وکوب، شوک برقی، کشیدن ناخن‌ها، خفه‌کردن، غرق مصنوعی و توهین‌های جنسی و مذهبی گزارش شده است. در بخش دیگری از گزارش، به تبعیض سیستماتیک طالبان علیه اقلیت‌های قومی و مذهبی اشاره شده است. بر اساس یافته‌ها، طالبان در توزیع فرصت‌های شغلی، خدمات دولتی و کمک‌های بشردوستانه تبعیض گسترده اعمال کرده و حتی در برخی ولایت‌ها اقلیت‌ها را به تغییر مذهب مجبور کرده‌اند. این نهاد همچنین محدودیت‌های شدید طالبان بر آموزش، کار و رفت‌وآمد زنان را یادآوری کرده و گفته است که زنان تحت سلطه این گروه به عدالت دسترسی ندارند و موارد خشونت علیه آنان پیگیری نمی‌شود. گفتنی است که طالبان از زمان بازگشت به قدرت در افغانستان بارها به نقض گسترده حقوق بشر متهم شده‌اند؛ از سرکوب زنان و دختران گرفته تا تبعیض علیه اقوام و اقلیت‌های مذهبی. کارشناسان سازمان ملل این محدودیت‌ها و سایر موارد نقض حقوق بشر را «جنایت علیه بشریت» خوانده و خواستار پاسخ‌گو‌سازی این گروه شده‌اند.

Photo: euronews روزنامه گاردین گزارش داده است که طالبان دستور داده‌اند تمام آرایشگاه‌های زنانه که پس از ممنوعیت رسمی همچنان به‌طور مخفیانه فعالیت دارند، شناسایی و تعطیل شوند. بر اساس این دستور، به زنان مسئول این مراکز یک ماه فرصت داده شده است تا فعالیت خود را متوقف کنند و در غیر این صورت بازداشت خواهند شد. این در حالی است که آرایشگاه‌های زنانه در افغانستان در آگست 2023 به‌طور رسمی بسته شدند و در نتیجه، حدود 12 هزار کسب‌وکار تعطیل و بیش از 50 هزار زن آرایشگر بیکار شدند. با وجود این، بسیاری از سالن‌ها به‌صورت پنهانی به کار خود ادامه می‌دادند. این تصمیم در ادامه موج محدودیت‌های گسترده طالبان علیه زنان است. پیش‌تر نیز طالبان با بستن آرایشگاه‌ها، باشگاه‌ها، پارک‌ها و ممنوعیت سفر بدون محرم، عملاً زنان را از حضور در جامعه حذف کردند.

Photo: Wikipedia هبت‌الله آخوندزاده، رهبر طالبان، سرودن شعرهای عاشقانه و توصیف دختران و پسران در اشعار را ممنوع کرده و هشدار داده است که متخلفان مجازات خواهند شد. وزارت عدلیه طالبان روز شنبه (8 سنبله) «قانون تنظیم مشاعره» را که از سوی رهبر این گروه توشیح شده، در دو فصل و 13 ماده منتشر کرد. بر اساس این قانون، شاعران اجازه ندارند در شعر از دوستی میان دختر و پسر سخن بگویند و مکلف‌اند تنها در چارچوبی که طالبان آن را «اخلاق اسلامی و سیاست شرعی» می‌خوانند، شعر بسرایند. در این قانون از شاعران خواسته شده است اشعارشان بر «تزکیه نفس، تحکیم عقیده اسلامی، اتحاد امت و خواسته‌های اسلامی» استوار باشد و از «احساسات بی‌جا» و «خواسته‌های ناروا» تهی باشد. طالبان همچنین شرط کرده‌اند که هرگونه مشاعره باید با نظارت وزارت اطلاعات و فرهنگ این گروه برگزار شود و پس از ثبت و ارزیابی رسمی، اجازه نشر بیابد. این محدودیت تازه در حالی اعلام می‌شود که طالبان پیش‌تر نیز شعرهای عاشقانه را ممنوع کرده بودند. پس از بازگشت این گروه به قدرت، بسیاری از شاعران و اهل فرهنگ افغانستان به دلیل فشارها و محدودیت‌ها ناچار به ترک کشور شده‌اند.

Photo: flickr ریچارد بنت، گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور حقوق بشر افغانستان، نسبت به ادامه روند اخراج پناه‌جویان افغان از پاکستان ابراز نگرانی کرده و خواستار توقف این روند شده است. او روز جمعه (7 سنبله) در شبکه اجتماعی ایکس نوشت که افغانستان برای بسیاری از شهروندانش ناامن است و اخراج اجباری آنان با تعهدات بین‌المللی پاکستان در تضاد قرار دارد. بنت تأکید کرده است که کشورهایی که از افغان‌ها حمایت می‌کنند، باید مسیرهای بیشتری برای اسکان دوباره ایجاد کنند و کمک‌های خود به پاکستان و سایر کشورهای همسایه که میزبان میلیون‌ها پناه‌جو افغان هستند را افزایش دهند. این نگرانی‌ها در حالی مطرح می‌شود که مقام‌های پاکستانی اعلام کرده‌اند از اول سپتامبر، حتی پناه‌جویان دارای کارت‌های ثبت‌نام موقت (پی‌او‌آر)، نیز شامل روند اخراج خواهند شد. پیش‌تر نیز کمیساریای عالی سازمان ملل در امور پناهندگان و دیگر نهادهای بین‌المللی هشدار داده بودند که اخراج گسترده پناه‌جویان می‌تواند بحران انسانی تازه‌ای را در افغانستان به‌وجود آورد.

Photo: Etilaatroz منابع محلی در شهر هرات به رسانه‌ها گفته‌اند که مأموران امر به معروف و نهی از منکر طالبان صبح امروز شنبه (8 سنبله) به چند آموزشگاه خصوصی یورش برده و دختران را به زور از صنف‌ها بیرون کرده‌اند. به گفته‌ی این منابع، در این آموزشگاه‌ها زبان انگلیسی و دروس دینی از جمله قرآن تدریس می‌شد. شاهدان می‌گویند طالبان حتی دختران را از صنف آموزش قرآن با شلاق بیرون کردند. این مأموران به مدیران آموزشگاه‌ها هشدار داده‌اند که زنان و دختران «نباید از خانه بیرون شوند.» شایان ذکر است که طالبان از زمان بازگشت به قدرت، آموزش دختران بالاتر از صنف ششم را ممنوع کرده‌اند. نخست مکاتب بسته شد، سپس دانشگاه‌ها و انستیتوت‌های طبی، و اکنون آموزش در مدارس دینی نیز ممنوع شده است.

Photo: © Sputnik / Firooz.M بخش زنان سازمان ملل متحد در گزارش تازه‌ای اعلام کرده است که اکثریت مطلق مردم افغانستان، با وجود ممنوعیت آموزش دختران از سوی طالبان، همچنان از حق آموزش دختران حمایت می‌کنند. این گزارش که روز جمعه (7 سنبله) منتشر شد، بر اساس یک نظرسنجی خانه‌به‌خانه با بیش از دو هزار شهروند افغان تهیه شده است. یافته‌ها نشان می‌دهد که 92 درصد پاسخ‌دهندگان ادامه آموزش دختران را «مهم» دانسته‌اند. حمایت از حق آموزش دختران در روستاها و شهرها به‌طور یک‌سان گسترده است؛ در مناطق روستایی 87 درصد مردان و 95 درصد زنان، و در شهرها 95 درصد زنان و مردان از آموزش دختران حمایت کرده‌اند. سوزان فرگوسن، نماینده ویژه سازمان بخش زنان سازمان ملل در افغانستان، گفته است: «این نخستین چیزی است که دختران به ما می‌گویند، آن‌ها تشنه آموزش اند و تنها می‌خواهند فرصت یادگیری داشته باشند.» این گزارش همچنین به محدودیت‌های شدید طالبان بر کار زنان در نهادهای غیردولتی پرداخته و تأکید کرده است که این ممنوعیت زندگی روزمره زنان را به‌شدت تحت تأثیر قرار داده است. بر اساس یک نظرسنجی تلفنی در ماه‌های جولای و آگست 2025، حدود 97 درصد زنان گفته‌اند که این محدودیت‌ها بر زندگی‌شان تأثیر منفی گذاشته است. بیش از نیمی از نهادهای امدادرسان نیز گزارش داده‌اند که این محدودیت توانایی آن‌ها را برای ارائه خدمات حیاتی به زنان و دختران کاهش داده است. یافته‌های سازمان ملل نشان می‌دهد سه‌چهارم زنان وضعیت روانی خود را «بد» یا «بسیار بد» توصیف کرده‌اند و تنها 41 درصد زنان توانسته‌اند روزانه یک‌بار از خانه بیرون شوند؛ در حالی‌ که این رقم برای مردان 88 درصد است. این گزارش تأکید کرده است با وجود این شرایط سخت‌گیرانه، 40 درصد زنان افغان هنوز به آینده‌ای امیدوارند که در آن تغییر و برابری ممکن باشد.