نتایج جستجو

Photo: @TajudeenOyewale/x نماینده صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد (یونیسف) در افغانستان گفته است که تیم‌های امدادی این نهاد برای کمک به کودکان و خانواده‌های آسیب‌دیده از زمین‌لرزه شمال کشور، در محل رویداد حضور دارند. تاج‌الدین اویوالی، نماینده یونیسف، روز دوشنبه (12 عقرب) در پیامی در ایکس با ابراز همدردی با قربانیان گفت: «ما در سوگ جان‌باختگان زلزله اخیر در شمال افغانستان هستیم و با خانواده‌ها و جوامع آسیب‌دیده ابراز همدردی می‌کنیم.» او تأکید کرده است که یونیسف همراه با شرکای همکار خود تلاش دارد تا نیازهای فوری کودکان و خانواده‌های آسیب‌دیده را برآورده کند. این در حالی است که زمین‌لرزه‌ای به بزرگی 6.3 ریشتر، شب گذشته ولایت‌های شمالی افغانستان را لرزاند و تلفات و خسارات برجا گذاشت. وزارت صحت عامه طالبان گفته است که تاکنون بیش از 20 تن در ولایت‌های بلخ و سمنگان جان باخته و 534 تن دیگر زخمی شده‌اند. به گفته این وزارت، این آمار ابتدایی است و احتمال افزایش تلفات وجود دارد.

@PaikAftab/x در پی زمین‌لرزه‌ای به بزرگی 6.3 ریشتر که شب گذشته (12 عقرب) در ولسوالی خُلم ولایت بلخ رخ داد، تاکنون دست‌کم 20 تن جان باخته و بیش از 360 تن دیگر زخمی شده‌اند. بیشتر قربانیان از ولایت‌های بلخ و سمنگان گزارش شده‌اند. این زمین‌لرزه حوالی ساعت 12:59 نیمه‌شب در عمق 35 کیلومتری زمین به وقوع پیوست و لرزش آن در ولایت‌های کابل، بغلان، سمنگان، سرپل و کندز نیز احساس شد. به گفته‌ی منابع محلی، در نتیجه‌ی این زمین‌لرزه، ده‌ها خانه در ولسوالی‌های خُلم و شولگره در ولایت بلخ، و در ولسوالی حضرت سلطان و شهر ایبک در ولایت سمنگان، همچنان حدود 800 خانه در روستای چوگانی ولسوالی شهر‌بزرگ ولایت بدخشان به‌گونه‌ی کامل یا جزئی تخریب شده است. مسوولان محلی طالبان در ولایت بلخ گفته‌اند که شش تن در ولسوالی خُلم و دو کودک در ولسوالی شولگره جان باخته‌اند. در ولایت سمنگان نیز از بیش از ده کشته و حدود 260 زخمی گزارش شده است. یوناما و دفتر هماهنگی کمک‌های بشردوستانه (اوچا) اعلام کرده‌اند که تیم‌های امدادی برای ارزیابی خسارات و رساندن کمک‌های فوری به محل رویداد اعزام شده‌اند

Rajanish Kakade/AP تیم ملی کریکت زنان هند با پیروزی در برابر استرالیا به فینال جام جهانی کریکت زنان 2025 راه یافت. این بازی شام پنج‌شنبه (30 اکتبر) در شهر بمبئی برگزار شد. تیم استرالیا در آغاز مسابقه با بازی خود به 338 رن دست یافت، اما زنان هندی با عملکرد خود، این نتیجه را با 5 ویکت و در 49 اور دنبال کرده و پیروزی را از آن خود کردند؛ رکوردی که به‌عنوان بزرگ‌ترین تعقیب امتیاز موفق در تاریخ کریکت زنان ثبت شد. جمیما رودریگز، بازیکن 24 ساله‌ی تیم هند، با 127 رن نه‌اوت، بهترین بازیکن میدان شد. هارمنپریت کائور، کاپیتان تیم، نیز با 89 رن نقش کلیدی در پیروزی داشت. این دو بازیکن با همکاری 150 رنی خود، بازی را به سود هند تغییر دادند. ویرات کوهلی، ستاره مشهور کریکت مردان هند، در پیامی در شبکه اجتماعی ایکس از زنان تیم ملی کشورش ستایش کرده و نوشته است: «یک پیروزی فوق‌العاده در برابر حریف قدرتمند! دختران ما با ایمان و اراده، تاریخ ساختند. آفرین بر شما!» تیم کریکت زنان هند در فینال روز یک‌شنبه (2 نوامبر) در برابر تیم آفریقای جنوبی رقابت خواهد کرد. این سومین حضور هند در فینال جام جهانی زنان است و بسیاری آن را بزرگ‌ترین فرصت تاریخ کریکت زنان هند می‌دانند.

Image: Zakia Khudadadi/Instagram ذکیه خدادادی، ورزشکار پاراتکواندو و عضو تیم پناهندگان پارالمپیک، جایزه معتبر «شمال-جنوب» شورای اروپا را دریافت کرد. این جایزه روز چهارشنبه (7 عقرب) در مراسمی رسمی در پارلمان پرتغال از سوی رئیس‌جمهور این کشور به او اهدا شد. ذکیه خدادادی در پیامی گفته است که این روز یکی از خاص‌ترین و فراموش‌نشدنی‌ترین روزهای زندگی‌اش بوده است. او نوشته است: «این فقط یک جایزه نیست، بلکه نمادی از امید، مقاومت و باور به رویاها برای تمام کسانی است که با موانع بزرگ روبه‌رو می‌شوند اما تسلیم نمی‌شوند.» این ورزشکار افغان که پس از سقوط کابل در سال 2021 از کشور خارج شد و اکنون در فرانسه زندگی می‌کند، این جایزه را به زنان افغانستان، پناهجویان و همه ورزشکارانی تقدیم کرد که برای آینده‌ای بهتر تلاش می‌کنند. ذکیه خدادادی در جریان بازی‌های پارالمپیک پاریس 2024 نخستین مدال تاریخ تیم پناهندگان را در رشته تکواندو به‌دست آورد. این مدال برنز به‌عنوان دستاوردی تاریخی، نه‌تنها برای تیم پناهندگان بلکه برای همه دختران مبارز افغان الهام‌بخش شمرده می‌شود. او در سخنرانی خود در مراسم اهدای جایزه گفت: «به تمام زنان در افغانستان و جاهای دیگر می‌گویم؛ امید زنده است، شما تنها نیستید. ورزش زبان جهانی صلح، آزادی و کرامت انسانی است. شجاع باشید و برای آینده بهتر بجنگید.» جایزه «شمال-جنوب» شورای اروپا از سال 1995 میلادی تاکنون به افرادی اهدا می‌شود که در زمینه ترویج حقوق بشر، برابری و گفت‌وگوی فرهنگی میان ملت‌ها تلاش کرده‌اند.

Image: Ebrahim Noroozi/AP در آمریکا، یک دادگاه دو مرد را به جرم تلاش برای کشتن مسیح علینژاد، روزنامه‌نگار و فعال حقوق زنان ایرانی، هر کدام به 25 سال زندان محکوم کرد. این حکم روز چهار‌شنبه (29 اکتبر) صادر شد و به گفته‌ی دادستان‌ها، بخشی از یک توطئه‌ی ناکام حکومت ایران برای خاموش کردن صدای مخالفانش در خارج از کشور بوده است. مسیح علینژاد، فعال حقوق زنان ایرانی است که اکنون در آمریکا زندگی می‌کند. او از چهره‌های برجسته و شناخته‌شده در مبارزه علیه قانون حجاب اجباری در ایران به‌شمار می‌رود. به گفته‌ی دادستان‌های آمریکایی، دو مرد عضو مافیای روس به نام‌های رأفت امیروف و پولاد عمروف از سوی حکومت ایران پول گرفته بودند تا مسیح علینژاد را در شهر نیویورک به قتل برسانند. بر اساس گزارش‌ها، این توطئه در جولای 2022 طراحی شده بود و سپاه پاسداران ایران برای اجرای آن، نیم میلیون دالر به آنان وعده داده بود. مسیح علینژاد در دادگاه گفت: «من از ایران فرار کردم تا زندگی آزاد داشته باشم، اما هنوز آزاد نیستم. تنها جرم من این است که صدای زنان ایران شده‌ام.» او از قاضی خواست تا با صدور حکم سنگین، پیامی به حکومت ایران بفرستد که نمی‌تواند مخالفانش را در کشورهای دیگر به قتل برساند. دادستان‌های آمریکا تأکید کرده‌اند که هدف از این توطئه فقط کشتن یک زن نبود، بلکه «ترساندن میلیون‌ها زن» بود که در سراسر ایران با الهام از مسیح علینژاد، علیه بی‌عدالتی و سرکوب حکومتی مبارزه می‌کنند.

Image: UN Photo/Christophe Verhellen یوناما به مناسبت بیست‌وپنجمین سالگرد تصویب قطعنامه 1325 شورای امنیت سازمان ملل در مورد «زنان، صلح و امنیت» از طالبان خواسته است تا زمینه‌ی مشارکت کامل زنان را در زندگی عمومی، سیاسی و اقتصادی افغانستان فراهم کنند و تعهدات بین‌المللی کشور در قبال حقوق زنان را رعایت نمایند. در اعلامیه‌ای که امروز پنج‌شنبه (8 عقرب) از سوی یوناما منتشر شد، جورجت گانیون، معاون نماینده ویژه دبیرکل سازمان ملل برای افغانستان، گفته است: «در افغانستان، اصول قطعنامه 1325 بیش از هر زمان دیگر اهمیت دارد. زنان افغان در برابر دشواری‌ها، همواره شجاعت، رهبری و استقامت خارق‌العاده‌ای از خود نشان داده‌اند.» او افزوده است که با وجود محرومیت‌ها و از میان‌رفتن حقوق اساسی زنان، میلیون‌ها زن افغان همچنان برای تأمین زندگی خانواده‌های‌شان، آموزش کودکان و کمک به جامعه تلاش می‌کنند و امید برای آینده‌ی بهتر را زنده نگه می‌دارند. یوناما تأکید کرده است که مشارکت معنادار زنان در تمامی عرصه‌های زندگی، به‌ویژه در تصمیم‌گیری‌های سیاسی و اجتماعی، برای ثبات و مشروعیت افغانستان حیاتی است. این نهاد از طالبان خواسته تا به تعهدات بین‌المللی افغانستان پایبند بمانند و اجازه دهند زنان دوباره در جامعه نقش فعال داشته باشند. این در حالی است که افغانستان پس از بازگشت طالبان به قدرت، تنها کشوری در جهان است که دختران بالاتر از صنف ششم از آموزش محروم‌اند و زنان از حق کار، سفر و حضور در بیشتر عرصه‌های اجتماعی و سیاسی منع شده‌اند.

Image Source: pajhwok ریاست امر بالمعروف و نهی از منکر طالبان در ولایت کنر مدعی شده است که با همکاری علمای دین و بزرگان قومی، از یک ازدواج اجباری جلوگیری کرده و زنی را از خشونت خانوادگی نجات داده است. به‌گفته‌ی این اداره، در ولسوالی ناریِ ولایت کنر، اعضای یک خانواده قصد داشتند دختر جوانی را بدون رضایتش به ازدواج مردی میان‌سال درآورند، اما با «مداخله‌ی طالبان» و تلاش بزرگان قومی، این ازدواج تحمیلی متوقف شده است. در موردی دیگر، زنی که سال‌ها قربانی خشونت خانوادگی بود، با حمایت و پی‌گیری ریاست امر بالمعروف، از وضعیت دشوار خود رهایی یافته است. اما این ادعای طالبان در حالی مطرح می‌شود که از زمان بازگشت این گروه به قدرت در آگست 2021، ازدواج‌های اجباری و زیرسن در افغانستان به‌طور بی‌سابقه‌ای افزایش یافته است. گزارش‌های سازمان‌های بین‌المللی از جمله عفو بین‌الملل، دیده‌بان حقوق بشر و یونیسف نشان می‌دهد که محدودیت‌های طالبان بر آموزش، کار و حضور اجتماعی زنان، زمینه‌ساز گسترش ازدواج‌های اجباری شده است. بر اساس گزارش‌ها، اکنون بیش از یک‌سوم دختران افغان در ازدواج‌های تحمیلی گرفتارند؛ ازدواج‌هایی که در بسیاری موارد با اعضای طالبان یا تحت فشار سیاست‌های این گروه انجام می‌شود. در سال جاری، موارد متعددی از ازدواج اجباری با اعضای طالبان گزارش شده است. از جمله، در ماه اپریل، دختری در ولایت غور برای فرار از ازدواج اجباری با یک عضو طالبان خود را آتش زد و جان باخت. در ولایت‌های هرات، سرپل و بغلان نیز نمونه‌های مشابهی ثبت شده است، از جمله تهدید و خشونت علیه خانواده‌هایی که از دادن دختران‌شان به ازدواج طالبان سر باز زده‌اند.

Social Media دادگاه عالی طالبان اعلام کرده است که دو زن و سه مرد در ولایت‌های غور و بلخ به اتهام‌های «فساد اخلاقی» و «انتقال مشروبات الکلی» در ملاء‌عام شلاق زده شده‌اند. براساس خبرنامه‌ی این دادگاه که روز چهارشنبه (7 عقرب) منتشر شده، در ولایت غور چهار تن به شمول دو زن در استدیوم ورزشی این ولایت، در حضور مقام‌های محلی، نیروهای طالبان و مردم عام، هر یک 39 ضربه شلاق خورده‌اند. همچنین در ولایت بلخ، یک مرد به اتهام «انتقال مشروبات الکلی» در ملاء‌عام شلاق زده شده است. این در حالی‌ست که نهادهای حقوق بشری بارها هشدار داده‌اند اجرای مجازات‌هایی چون شلاق و اعدام در ملاء‌عام، ناقض کرامت انسانی و مغایر با تعهدات بین‌المللی حقوق بشر است. با این وجود، طالبان این مجازات‌ها را بر پایه تفسیر خاص خود از شریعت اجرا می‌کنند.

در پی یک رویداد ترفیکی در شاهراه سمنگان–بلخ، هفت تن به‌شمول یک زن زخمی شدند. این رویداد چاشت روز سه‌شنبه (6 عقرب) در ولسوالی خُلم ولایت سمنگان رخ داده است. به‌گفته‌ی مقام‌های امنیتی طالبان در سمنگان، در این رویداد یک موتر نوع کرولا با یک موتر فلدر برخورد کرده و در نتیجه، هفت تن زخمی شده‌است. حشمت‌الله رحمانی، سخنگوی فرماندهی‌امنیه طالبان در سمنگان گفته است که زخمیان این رویداد به شفاخانه ولایتی منتقل شده و در حال حاضر تحت مراقبت هستند. علت وقوع این رویداد بی‌احتیاطی رانندگان و رعایت‌نکردن اصول ترافیکی عنوان شده است. این در حالی‌ست که رویدادهای ترافیکی در افغانستان همواره جان شهروندان را می‌گیرد. نبود اشاره‌های ترافیکی، خرابی جاده‌ها و بی‌احتیاطی رانندگان از عوامل اصلی این حوادث عنوان می‌شود.

Photo: ILOAfghanistan/x سازمان جهانی کار (ILO) اعلام کرده است که برای 25 زن درمان‌شده از اعتیاد در ولایت غزنی، مهارت‌های عملی کسب‌وکار آموزش داده است؛ اقدامی که به‌گفته‌ی این نهاد، با هدف بازسازی اعتماد‌به‌نفس، توانمندسازی اقتصادی و بازگشت دوباره‌ی این زنان به جامعه صورت گرفته است. این سازمان روز چهارشنبه (7 عقرب) در پیامی گفته است که این آموزش تنها محدود به تجارت نبود، بلکه به زنان کمک می‌کند تا با امید و هدفی تازه، زندگی خود را از نو بسازند. این اقدام در حالی‌ست که پس از تسلط طالبان بر افغانستان، اعتیاد به مواد مخدر در میان زنان و دختران به یکی از بحران‌های رو‌به‌گسترش بدل شده است. محدودیت‌های اجتماعی، اقتصادی و کاهش دسترسی به خدمات درمانی، از عوامل اصلی افزایش این بحران عنوان می‌شود. براساس آمار ارائه‌شده از سوی طالبان، بیش از یک میلیون زن و کودک در افغانستان به مواد مخدر مبتلا هستند. طالبان بسیاری از این زنان را برای ترک اعتیاد به زندان‌ها منتقل کرده‌اند.